Over aderverkalking

Hieronder vindt u meer informatie over aderverkalking en bijhorende aandoeningen:

• Aderverkalking in een notedop
• Aneurysma van de aorta abdominalis
• Beroerte
• Perifeer vaatlijden van de onderste ledematen
• Rutherford classificatie voor langdurig vaatlijden van de slagader van het been

Aderverkalking in een notedop

Aderverkalking betreft de aantasting van de slagaders (Atherosclerose). Hierdoor komt er minder of zelfs te weinig bloed in de weefsels of organen en geeft dit aanleiding tot een slechte werking van een bepaald weefsel of orgaan zoals bijvoorbeeld:

• De beenkramp bij de aantasting van de slagader van het been.
• Een beroerte bij aantasting van de hersenslagader
• De hartkramp bij aantasting van de kransslagader van het hart.

De belangrijkste risicofactoren voor aderverkalking zijn roken, cholesterol verhoging (slechte cholesterol of LDL), hoge bloeddruk en suikerziekte.

Een behandeling bestaat in de eerste plaats uit het behandelen of wegwerken van de risicofactoren. Vaak zal ook medicatie gegeven worden om de verkalking tegen te gaan of te vertragen. Indien nodig kan de verkalking opengeblazen (gedotterd of ballonnetje) worden al dan niet met een steun (stent). In bepaalde gevallen dient de verkalking weggenomen te worden (endarterectomie) of overbrugd te worden (bypass).
|Top|

Aneurysma van de aorta abdominalis

Dit bestaat uit een geleidelijke verwijding van de doormeter van de buikslagader. Normaal bedraagt deze tussen de 16 en 22 mm. Eenmaal de verwijding tussen de 40 en 55 mm meet is het risico op springen 1% per jaar.
Vanaf 55 mm doormeter is een behandeling aangewezen.  Deze bestaat uit een open ingreep langs insneden in de buik waarbij de verwijding verwijderd wordt en vervangen door een aorta (bifurcatie) prothese. 

Recent is er ook een nieuwe methode ontwikkeld om langs de binnenzijde van de verwijding een nieuwe aortabifurcatie endoprothese aan te brengen. Dit gebeurd zonder een snede in de buik maar via een prik in beide liezen. Deze laatste methode (endoprothese of EndoVascularAorticRepair) is enkel doeltreffend indien de voorafgaande meting aanduidt dat de endoprothese goed zal aanspannen binnen de verwijding van de aorta (o.a. in de hals en de uiteinden van de verwijding).

Deze beide behandelingen worden op vakkundige wijze sinds meerdere jaren toegepast in het vaatcentrum. Belangrijk is ook dat de nieuwe methode terugbetaald wordt door de ziekteverzekering.
|Top|

Beroerte

Een beroerte wordt veroorzaakt door plotselinge afsluiting van een deel van de hersencirculatie. Dit kan door een klonter, een stukje kalk of een scheur van het bloedvat veroorzaakt worden. Een beroerte uit zich door een verlamming van armen en/of benen en/of hoofd. Het kan gepaard gaan met een bloeding in de hersenen.

In iets minder dan 1 op 2 gevallen is de oorzaak te vinden op het begin van de inwendige halsslagader. Indien deze vernauwing meer dan 70 % bedraagt is het aangewezen deze vernauwing te behandelen. De beste behandeling is tot op heden het verwijderen van de vernauwing tijdens een ingreep (CEA en CarotidEndArterectomy via hals-insnede).  Hierbij passen wij in praktisch alle gevallen plaatselijke verdoving toe waardoor de patiënt reeds na 2 dagen naar huis kan en de kans op verwikkelingen wordt hierdoor sterk verminderd. De patiënt ervaart dit al een grote meerwaarde.

Hiernaast kan de vernauwing ook via een liesprik (plaatselijke verdoving) uitgeblazen worden met inbrengen van een stent (CAS of CarotidArteryStenting). Hierbij gebruikt men een filtertje (EPD of EmbolicProtectionDevice) om kleine brokstukjes op te vangen. Deze laatste methode is evenwel nog niet erkend in België en kan slechts in bepaalde gevallen toegepast worden.
|Top|

Perifeer vaatlijden van de onderste ledematen

De mens is als enige diersoort rechtop gaan lopen. Bijgevolg vergde dit heel wat aanpassingen in de bloedvoorziening van onze onderste ledematen. Het bovenbeen en de kuit dienen hierbij snel van bloed voorzien te worden om de loopspieren in geval van plotse activiteit te kunnen voorzien van zuurstof en voedingsstoffen. Zo groeide er in onze evolutie een “kanaal” tussen het bekken, de lies en de knie (de arteria iliaca externa en de arteria femoralis superficialis). Deze slagaders zijn jammer genoeg ook zeer gevoelig voor aderverkalking. Wanneer deze beginnen dicht te slibben komt de bloedvoorziening doorheen deze kanalen  in het gedrang.
Het gevolg is dat de bovenbeen- en kuitspieren snel vermoeid geraken en een spierkramp ontwikkelen. Deze treedt sneller op naarmate de vernauwing ernstiger is. Uiteindelijk treedt deze kramp of pijn ook op wanneer we rusten of niet stappen (rustpijn).
|Top|

Rutherford classificatie voor langdurig vaatlijden van de slagader van het been

Er worden 6 stadia geïdentificeerd bij de Rutherford classificatie:

1. Asymptomatisch
2. Niet invaliderende claudicatio intermittens
3. Invaliderende claudicatio intermittens
4. Rustpijn
5. Klein weefsel defect
6. Groot weefsel verlies

Het niet behandelen van de symptomen zal aanleiding geven tot het afsterven van weefsels en het verlies van het been (amputatie). Bijgevolg bestaat de behandeling uit rookstop, opsporen van cholesterol en suiker in het bloed en het laten normaliseren der bloeddruk door medicijnen. Mogelijks kan deze vernauwing of verstopping nog doorgeblazen worden met of zonder steun (stent). De verstopping is soms van die grootte dat de verkalking verwijderd (EA of endarterectomie) of overbrugd moet worden (bypass).
|Top|